Jak prawidłowo powinien wyglądać wzór oświadczenia o opiece nad osobą starszą? Osoby sprawujące opiekę nad osobą starszą, chorą lub niepełnosprawną, mogą liczyć zarówno na fizyczną, jak i na finansową pomoc państwa.
W tym celu z odpowiednimi dokumentami powinny udać się do ośrodka pomocy społecznej. Jednym z najczęściej wymaganych załączników w procesie ubiegania się o taką pomoc jest natomiast oświadczenie o opiece nad osobą starszą. Jak sporządzić taki dokument?
Czym jest oświadczenie o opiece nad osobą starszą?
Oświadczenie o opiece nad osobą starszą – mylnie: zaświadczenie o opiece nad osobą starszą – sporządza opiekun osoby starszej pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń, o czym mówi art. 233 § 1 Kodeksu Karnego, w brzmieniu:
Oświadczenie o sprawowaniu opieki nad osobą bliską – starszą, chorą, niepełnosprawną – bardzo często widnieje na liście załączników wymaganych w procesie ubiegania się o wsparcie finansowe. Zatem, jak napisać oświadczenie o opiece nad osobą starszą? Dokument tego typu jest pismem stosunkowo prostym, ale nadal musi zawierać kilka niezbędnych elementów formalnych, jak:
- data i miejscowość,
- dane osoby składającej oświadczenie, wraz z adresem,
- dane podopiecznego, wraz z określeniem stopnia pokrewieństwa,
- treść oświadczenia,
- podpis składającego oświadczenie,
- klauzula dot. świadomości odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.
Pismo bez tego ostatniego elementu może zostać uznane za nieważne, dlatego najlepiej jest wykorzystać gotowy do wypełnienia wzór oświadczenia o opiece nad osobą starszą, aby mieć pewność, że dokument zawiera wszystkie wymagane elementy formalne.
Do czego przydaje się oświadczenie o sprawowaniu opieki nad osobą bliską?
Oświadczenie o sprawowanie opieki nad osobą niepełnosprawną, chorą lub starszą to załącznik do wniosków o wsparcie finansowe lub pomoc fizyczną – o opiekuna dla osoby starszej czy o specjalistyczne usługi medyczne.
Osoby potrzebujące mogą wnioskować do ośrodków pomocy społecznej między innymi o następujące świadczenia:
- zasiłek pielęgnacyjny należny osobom niezdolnym do samodzielnej egzystencji; jego przeznaczeniem jest pokrycie kosztów związanych z zapewnieniem im opieki i pomocy, zasiłek przyznawany jest każdemu, kto ukończył 75. rok życia, bez dodatkowych kryteriów,
- dodatek pielęgnacyjny, który należy się osobom z orzeczeniem całkowitej niezdolności do samodzielnej egzystencji i całkowitej niezdolności do pracy, wymagającym stałej lub długotrwałej opieki i pomocy w zaspokajaniu podstawowych potrzeb codziennego życia, a także rencistom i emerytom, którzy nie są zdolni do samodzielnej egzystencji i osobom, które ukończyły 75. rok życia;
- zasiłek opiekuńczy, który przyznawany opiekunom chorych członków rodziny (może to być małżonek, rodzice, teściowie, dziadkowie, rodzeństwo, wnuki i dzieci, które ukończyły 14. rok życia, pod warunkiem że mieszkają w tym samym gospodarstwie domowym); zasiłek wypłacany jest przez maksymalnie 15 dni na seniora lub przez maksymalnie 60 dni na dzieci i innych członków rodziny, nie należy się w przypadku, kiedy inny członek rodziny może sprawować opiekę nad osobą chorą;
- specjalny zasiłek opiekuńczy przysługujący osobom, na których ciąży obowiązek alimentacyjny oraz małżonkom, jeżeli nie podejmują zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, bądź rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania stałej opieki nad osobą niepełnosprawną, wymagającą stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji.
Oświadczenie o sprawowaniu opieki nad osobą chorą, starszą czy niepełnosprawną wymagane jest również w przypadku ubiegania się o fizyczną pomoc – o przyznanie opiekuna dla osoby chorej lub starszej, o pomoc pielęgniarki czy o specjalistyczne usługi medyczne.
Wniosek o przyznanie opiekuna dla osoby chorej lub dla seniora można złożyć w przypadku, gdy:
- podopieczny wymaga całodobowej opieki,
- członkowie rodziny podopiecznego nie są w stanie zapewnić mu wymaganej całodobowej opieki.
Pomoc fizyczną realizuje pielęgniarka środowiskowa, której obowiązkami w zależności od potrzeb mogą być następujące czynności:
- karmienie podopiecznego,
- podawanie leków, robienie zastrzyków, wykonywanie/zmiana opatrunków,
- prowadzenie rehabilitacji,
- pomoc w utrzymywaniu higieny osobistej podopiecznego – mycie, czesanie,
- pomoc w wykonywaniu obowiązków domowych i utrzymaniu czystości w mieszkaniu,
- załatwianie za podopiecznego spraw takich jak realizacja recept,
- organizowanie czasu wolnego podopiecznego,
- pomaganie rodzinie podopiecznego.
Pomoc opiekuna dla osoby starszej lub chorej należy się w przypadku, kiedy podopieczny jest chory przewlekle, ale nie wymaga hospitalizacji w oddziałach lecznictwa stacjonarnego lub nie wyraża zgody na wysłanie go do centrum opieki długoterminowej.
Poza tym wniosek o opiekuna może złożyć podopieczny, który jest samotny lub posiada rodzinę, która nie jest w stanie zapewnić mu opieki. Do wniosku należy dołączyć także:
- skierowanie wystawione przez lekarza we współpracy z NFZ, w którym określony będzie stan chorego i zakres niezbędnej pomocy,
- opinię pielęgniarki środowiskowej.
Formy pomocy pielęgniarki
Poza taką formą pomocy opiekunowie osób chorych i niepełnosprawnych mogą starać się również o tak zwane specjalistyczne usługi medyczne, które są dostosowane do szczególnych potrzeb podopiecznego – wynikają z jego schorzeń czy niepełnosprawności – i są świadczone przez specjalistów z danej dziedziny.
Wniosek o opiekuna dla osoby chorej oraz wniosek o specjalistyczne usługi medyczne składa się w GOPS lub MOPS. Z pismem powinien wystąpić sam podopieczny, czyli osoba, która ma być objęta opieką lub jej przedstawiciel ustawowy. W zależności od sprawy do wniosku trzeba dołączyć wymaganą dokumentację, najczęściej:
- orzeczenie o niepełnosprawności,
- zaświadczenie o wysokości wynagrodzenia za pracę/emerytury/renty,
- dokumentację medyczną podopiecznego,
- skierowanie wystawione przez lekarza NFZ,
- zaświadczenie lekarskie o konieczności świadczenia usług opiekuńczych.
