Jak napisać usprawiedliwienie nieobecności w sądzie? Ponieważ każdy świadek jest ważny, a jego nieobecność na rozprawie przedłuża postępowanie, warto pamiętać, że osoby, które otrzymały wezwanie do stawienia się w sądzie, ale nie mają możliwości na rozprawę przybyć, powinny złożyć pisemne usprawiedliwienie nieobecności w sądzie – najlepiej jeszcze przed wyznaczonym terminem rozprawy.
Konsekwencje nieobecności świadka w sądzie
Zanim wskażemy, jakie kary grożą świadkowi za niestawiennictwo w sądzie, podkreślamy, że już sam fakt szkodliwości takiej nieobecności dla postępowania powinien być wystarczającą motywacją dla osoby wezwanej do stawienia się w sądzie.
Każdy świadek wnosi bowiem do sprawy swój punkt widzenia, informacje, o których słyszał, fakty, które widział na własne oczy. Można powiedzieć więc, że każdy świadek jest równie ważny i nie powinien sam decydować o tym, czy jego wezwania wniosą coś do sprawy.
Poza tym nieobecność na sprawie sądowej jest karalna. Świadek, który nie pojawi się w sądzie w wyznaczonym terminie, może zostać ukarany grzywną w wysokości do 3000 zł. Co więcej, jeśli jego nieobecność przyczyni się do stworzenia dodatkowych kosztów postępowania, sąd może obciążyć świadka obowiązkiem ich zwrotu.
Usprawiedliwienie nieobecności i uchylenie kary
Zgodnie z treścią 275 k.p.c. świadek może usprawiedliwić swoją nieobecność w sądzie:
- w ciągu tygodnia od daty doręczenia mu postanowienia skazującego na grzywnę,
- na pierwszym posiedzeniu, na które zostanie wezwany.
Oznacza to, że usprawiedliwienie nieobecności świadka w sądzie może zostać złożone dopiero po obciążeniu go karą za niestawiennictwo. Z grzeczności warto jednak złożyć takie usprawiedliwienie wcześniej – o ile świadek wie, że nie będzie mógł stawić się na rozprawie. Takie rozwiązanie pozwala bowiem w porę znaleźć innego świadka na dane miejsce, a tym samym usprawnić przebieg postępowania.
Możliwość uchylenia kary porządkowej za nieobecność w sądzie wynika z treści art. 286. KPK w brzmieniu:
Karę pieniężną należy uchylić, jeżeli ukarany dostatecznie usprawiedliwi swe niestawiennictwo lub samowolne oddalenie się. Usprawiedliwienie może nastąpić w ciągu tygodnia od daty doręczenia postanowienia wymierzającego karę pieniężną.
- osobiście w biurze podawczym sądu,
- pocztą, czyli listem poleconym za potwierdzeniem odbioru,
- telefonicznie.
Jak usprawiedliwić nieobecność w sądzie?
Wiele osób zastanawia się, jak napisać usprawiedliwienie do sądu z powodu choroby. Tymczasem takie wyjaśnienie wcale nie należy do najkorzystniejszych rozwiązań z punktu widzenia świadka.
Sąd nie zawsze uznaje tłumaczenie osób wezwanych na rozprawę, dlatego mimo wszystko zachęcamy, aby w miarę możliwości stawiać się na rozprawie, bowiem przesłuchanie każdego świadka jest niezbędnym etapem postępowania – im szybciej nastąpi, tym lepiej dla sprawy.
Jeśli jednak świadek faktycznie nie może wziąć udziału w przesłuchaniu, powinien wykorzystać gotowy do wypełnienia wzór pisma do sądu o niemożności stawienia się na rozprawie, który uzupełni własnymi danymi osobowymi i indywidualnym wyjaśnieniem swojej nieobecności. Dokument powinien zawierać:
- datę i miejsce sporządzenia,
- dane świadka, koniecznie wraz z danymi kontaktowymi, jak numer telefonu lub adres e-mail,
- dane sądu z adresem,
- oznaczenie sprawy (sygnatura akt),
- wniosek o usprawiedliwienie nieobecności,
- uzasadnienie nieobecności,
- podpis wnioskodawcy.
Najczęściej świadkowie przygotowują usprawiedliwienie nieobecności w sądzie z powodu pracy za granicą, wyjazdu zagranicznego, konieczności sprawowania opieki nad dzieckiem, złego samopoczucia w trakcie ciąży i tak dalej.
To, czy sąd uzna usprawiedliwienie nieobecności w sądzie z powodu pobytu za granicą, czy sprawowania opieki nad dzieckiem zależy od okoliczności danej sytuacji. Warto więc jak najdokładniej opisać swój przypadek – zwłaszcza, jeśli świadek usprawiedliwia nie pierwszą, lecz kolejną już nieobecność.
Nieobecność w sądzie a choroba
Wbrew pozorom, usprawiedliwienie nieobecności w sądzie z powodu opieki nad dzieckiem czy wyjazdu za granicę jest łatwiejszym zadaniem niż usprawiedliwienie nieobecności z powodu choroby.
Być może wynika to z faktu, że wiele osób wezwanych do stawienia się na rozprawie nadużywa takiego argumentu. Niemniej jednak zgodnie z treścią art. 214 Kodeksu postępowania cywilnego:
Usprawiedliwienie niestawiennictwa z powodu choroby stron, ich przedstawicieli ustawowych, pełnomocników, świadków i innych uczestników postępowania, wymaga przedstawienia zaświadczenia potwierdzającego niemożność stawienia się na wezwanie lub zawiadomienie sądu, wystawionego przez lekarza sądowego.
Sąd uznaje zatem usprawiedliwienie nieobecności na rozprawie, jeśli jest ono udokumentowane zaświadczeniem wydanym przez lekarza sądowego. Ten bada świadka osobiście lub wystawia zaświadczenie na podstawie dokumentacji ze szpitala – w przypadku hospitalizacji.
Czasami, w uzasadnionych przypadkach, sądy akceptują również zaświadczenie wydane przez innego lekarza, ale tylko w sytuacji, kiedy świadek udowodni, że nie miał możliwości uzyskania zaświadczenia od lekarza sądowego.
Warto pamiętać również, że nie każdy stan chorobowy będzie dla sądu wystarczającym uzasadnieniem nieobecności na rozprawie. Przykładowo, przeziębienie z pewnością nie stanowi wystarczająco ważnej przyczyny niestawiennictwa w sądzie.
Zsumowanie informacji
Co, jeśli nie możemy przybyć na rozprawę sądową z powodu zarażenia COVID-19? w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19 usprawiedliwienie niestawiennictwa przed sądem z powodu choroby nie wymaga przedstawienia zaświadczenia lekarza sądowego, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym:
Podstawa prawna:
Usprawiedliwienie niestawiennictwa z powodu choroby oskarżonych, świadków, obrońców, pełnomocników i innych uczestników postępowania, których obecność była obowiązkowa lub którzy wnosili o dopuszczenie do czynności, będąc uprawnionymi do wzięcia w niej udziału, wymaga przedstawienia zaświadczenia potwierdzającego niemożność stawienia się na wezwanie lub zawiadomienie organu prowadzącego postępowanie, wystawionego przez lekarza sądowego.
