Jak złożyć skargę na lekarza? skarga leży nie tylko w interesie pokrzywdzonego pacjenta, ale również w interesie innych osób ubezpieczonych, korzystających z pomocy danego medyka. Prawo do złożenia skargi na lekarza daje pacjentom ustawa o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, a także Konstytucja RP. Jak napisać skargę na lekarza i gdzie ją złożyć?
Jakie przepisy chronią prawa pacjenta?
O przepisach dotyczących praw pacjentów, zasad udostępniania dokumentacji medycznej czy obowiązków lekarzy możemy przeczytać w ustawie o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta. Natomiast o samym prawie do korzystania ze świadczeń zdrowotnych i poszanowania godności pacjenta mówi nawet Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej.
Podstawowe prawa pacjenta to:
- prawo do bezpłatnych świadczeń opieki zdrowotnej,
- prawo do poszanowania godności i intymności,
- prawo do otrzymywania wyczerpującej i zrozumiałej informacji o własnym stanie zdrowia,
- prawo do zachowania w tajemnicy informacji na temat pacjenta,
- prawo do wyrażenia zgody na udzielenie świadczeń zdrowotnych.
Jeśli prawa pacjenta są łamane przez lekarza, przychodnię lub szpital, ma on prawo złożyć skargę na każdy z tych podmiotów. Nadrzędnym organem kontrolującym lekarzy i szpitale jest Izba Lekarska (skargę natomiast składamy do okręgowego rzecznika odpowiedzialności zawodowej).
To wśród jej obowiązków wyliczamy:
- sprawowanie pieczy nad właściwym wykonywaniem zawodu lekarza,
- ustanawianie zasad etyki lekarskiej,
- dbanie o przestrzeganie ustalonych zasad etyki lekarskiej,
- prowadzenie postępowań w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej lekarzy, czyli właśnie rozpatrywanie skarg pacjentów,
- zawieszanie, wydawanie ograniczeń i pozbawianie lekarzy prawa do wykonywania zawodu – jako efekt przeprowadzonego postępowania.
Czego może dotyczyć skarga na lekarza?
Warto mieć świadomość, że skarga na lekarza lub innego członka personelu medycznego nie może dotyczyć jego zachowania osobistego. Chociaż każdy chciałby, aby lekarz był osobą sympatyczną, uśmiechniętą i przyjazną, to jego małomówność czy oschły ton nie stanowią podstawy złożenia skargi.
Zarówno skarga na sam szpital, jak i skarga na konkretnego lekarza musi mieć solidną podstawę, a taką podstawę stanowi naruszenie praw pacjenta, które wylicza ustawa o prawach pacjenta z 2008 roku. Skargę składa się zatem, jeśli lekarz złamie lub naruszy:
- prawo do świadczeń zdrowotnych odpowiadających wymaganiom aktualnej wiedzy medycznej,
- prawo do świadczeń zdrowotnych udzielanych z należytą starannością,
- prawo do zasięgnięcia opinii konsylium lekarskiego lub innych lekarzy,
- prawo do pełnej informacji o prawach pacjenta,
- prawo do informacji o własnym stanie zdrowia,
- prawo do zachowania w tajemnicy wszelkich informacji o stanie zdrowia pacjenta,
- prawo do leczenia bólu,
- prawo do poszanowania intymności i godności w trakcie udzielania świadczeń zdrowotnych.
Skargę można złożyć zatem między innymi na lekarza, który odmawia podania pacjentowi leków przeciwbólowych, kiedy ten cierpi, na przykład po operacji, ale również w przypadku, kiedy bez zgody pacjenta lekarz poinformuje o jego stanie zdrowia dowolną inną osobę.
Do kogo skierować skargę na lekarza?
Jak zostało wspomniane, nadzór nad lekarzami prowadzi Izba Lekarska, ale nie zaleca się kierować do niej skarg na medyków w pierwszej kolejności. Zdecydowanie korzystniejszym rozwiązaniem jest zastosowanie się do ustalonej hierarchii, czyli złożenie skargi do przełożonego.
Skargi na lekarzy składa się również:
- do NFZ,
- do Rzecznika Praw Pacjenta (jest to centralny organ administracji rządowej),
- do rzecznika odpowiedzialności zawodowej lekarzy Okręgowej Izby Lekarskiej, który prowadzi postępowania wyjaśniające w sprawach dotyczących odpowiedzialności zawodowej lekarzy i decyduje o tym, czy konkretna skarga powinna trafić do komisji etyki lekarskiej.
Skarga do NFZ na lekarza, ale też skarga do dyrektora szpitala czy do rzecznika praw pacjenta powinna przyjmować formę pisemną. Z reguły składa się ją za pośrednictwem poczty, choć niekiedy akceptowane są również maile czy faksy. Zawsze warto posiadać jednak dowód przesłania takiego dokumentu.
Jak napisać skargę na lekarza?
Wiedząc, że skarga na lekarza musi przyjmować formę pisemną, warto wykorzystać do jej przygotowania wzór skargi na lekarza, czyli gotowy do wypełnienia druk, który można skierować bezpośrednio do przełożonego medyka lub do NFZ, który przekieruje pismo.
Dokument powinien wskazywać adresata pisma, a także:
- datę sporządzenia,
- dane skarżącego, wraz z danymi kontaktowymi,
- dane lekarza, którego skarga dotyczy,
- opis zdarzenia będącego przedmiotem skargi,
- żądania pacjenta względem lekarza, którego dotyczy skarga.
Przygotowując treść skargi na lekarza, warto skupić się na jej sednie, czyli na opisaniu sytuacji, w której doszło do złamania praw pacjenta, jednocześnie precyzyjnie lokalizując ją w czasie. Skarżący powinien napisać, jakie prawa pacjenta zostały naruszone lub złamane oraz w jakich okolicznościach do tego doszło.
Czym skutkuje skarga na lekarza?
Zanim pacjent złoży skargę na lekarza, powinien dowiedzieć się, czym grozi łamanie praw pacjentów. Na skutek złożenia skargi na lekarza wszczynane jest postępowanie wyjaśniające. Sprawę rozpatruje Okręgowy Sąd Lekarski, który może na medyka nałożyć karę:
- upomnienia,
- nagany,
- karę finansową,
- zakazu pełnienia funkcji kierowniczych przez okres 5 lat,
- karę ograniczenia w zakresie wykonywania czynności lekarskich przez okres do 2 lat,
- pozbawienia prawa do wykonywania zawodu.
Na czas prowadzonego postępowania, Sąd Lekarski często w trybie natychmiastowym zawiesza prawa do wykonywania zawodu lekarza, jeśli sprawa dotyczy poważnych przewinień, a zwłaszcza jeżeli dalsze wykonywanie przez niego zawodu mogłoby stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa pacjentów.
Zsumowanie informacji
Jak złożyć skargę na lekarza rodzinnego lub lekarza w szpitalu? w przypadku składania skargi na któregoś z lekarzy bardzo przydatny okaże się przygotowany przez wzór skargi na lekarza, który pobierzesz na samej górze.
Mowa to różnych przypadkach, błąd w sztuce, złe traktowanie pacjenta, naruszenia praw pacjenta, ignorowanie wniosku o wydanie dokumentacji medycznej, brak dostępu do świadczeń zdrowotnych (świadczenia opieki zdrowotnej) czy nieposzanowanie życia rodzinnego i/lub prywatnego, brak poszanowania intymności, informacji czy np. tajemnicy informacji w procesie leczenia.
