Opuszczenie zakładu karnego z powodu zaistnienia szczególnych okoliczności

Przepis art. 141a § 1 Kodeksu karnego wykonawczego daje skazanemu możliwość na opuszczenie zakładu karnego z powodu zaistnienia szczególnych okoliczności.

Zezwalania na opuszczenie zakładu karnego udziela jego dyrektor. Zezwolenie może zostać udzielone na okres nieprzekraczający 5 dni.

Skazany może opuścić zakład karny:

• pod konwojem  Funkcjonariusza Służby Więziennej;
• pod kontrolą osoby godnej zaufania;
• samodzielnie.

Zwolnienie zostaje udzielone skazanemu w celu odwiedzenia poważnie chorego członka rodziny; uczestnictwa w pogrzebie członka rodziny oraz w innych wypadkach szczególnie ważnych dla skazanego.

Przed udzieleniem zezwolenia na opuszczenie zakładu karnego, wychowawca obligatoryjnie sporządza prognozę kryminologiczno-społeczną. W sytuacjach wymagających bardzo szybkiego wydania decyzji prognoza ta nie musi mieć pełnego zakresu. Może ona zostać zawężona do najistotniejszych i niezbędnych elementów.

Decyzja o odmowie udzielenia takiego zezwolenia może zostać zaskarżona przez skazanego do sądu penitencjarnego.