Rada Wspólnot Europejskich ustanowiła wspólne reguły dotyczące imprez turystycznych, aby usunąć przeszkody i tym samym stworzyć wspólny rynek w sferze usług. Dzięki temu, podmioty gospodarcze mogą świadczyć usługi w pozostałych Państwach Członkowskich, a konsumenci mogą czerpać korzyści z porównywalnych warunków zakupu we wszystkich krajach UE. Wzięto także pod uwagę, że rozbieżności w przepisach chroniących konsumentów w poszczególnych Państwach Członkowskich odstraszają konsumentów z jednego Państwa Członkowskiego od dokonywania zakupu imprez turystycznych w innym Państwie Członkowskim.
Podanie odpowiedniej informacji
Pierwsza istotna informacją dla organizatorów wycieczek, wczasów, sprzedawców jest to, że muszą oni podawać informacje w materiałach opisowych dotyczących imprezy nie wprowadzając w błąd. Wszelkie broszury powinny zawierać rzetelne informacje.Klientowi należy przedstawić urzędowe potwierdzenie warunków umowy mające zastosowanie do imprezy turystycznej. Najlepiej, aby postanowienia umowy były sporządzone na piśmie. Klient powinien otrzymać kopię takiego dokumentu.
Możliwość przeniesienia rezerwacji
Pamiętajmy, że klient, w określonych okolicznościach powinien mieć możliwość przeniesienia rezerwacji na inną osobę.
Cena
Jednak cena, która została wcześniej zawarta w umowie nie powinna ulegać zmianie. Wyjątkiem są sytuacje, gdy ta zmiana jest wyraźnie przewidziana w umowie.
Odstąpienie od umowy
W umowie powinny być też nakreślone sytuacje, w których klient może z umowy z zrezygnować. Podobnie jasno określone powinny być sytuacje, kiedy to organizator imprezy odwołuje ją przed uzgodnioną datą.
Podróże i wycieczki – obowiązki organizatora
Organizator powinien być odpowiedzialny za właściwe wykonanie zobowiązań wynikających z umowy. Ponosi on odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną konsumentowi z tytułu niewykonania lub niewłaściwego wykonania umowy, za wyjątkiem sytuacji gdy wykonanie umowy nie wynika z jego winy ani z winy innego usługodawcy. Ponadto w umowie powinny zostać zawarte pewne porozumienia w zakresie informowania konsumentów i rozpatrywania reklamacji.
Co powinna zawierać umowa pomiędzy biurem podróży, a podróżnym:
- cel podróży i, jeżeli przewidziane są terminy pobytu, właściwe terminy wraz z datami pobytu;
- środki, cechy i kategorie transportu; daty oraz miejsca wyjazdu i powrotu;
- w przypadku gdy impreza zawiera zakwaterowanie – jego lokalizacja, kategoria turystyczna lub poziom komfortu, najważniejsze cechy, zgodność z zasadami danego Państwa Członkowskiego oraz rozkład posiłków;
- jeżeli do odbycia imprezy wymagana jest minimalna liczba uczestników – nieprzekraczalny termin, w jakim konsument powinien zostać poinformowany o odwołaniu podróży;
- trasa podróży;
- zwiedzanie, wycieczki lub inne usługi, które są włączone w ogólną, uzgodnioną cenę imprezy;
- nazwa i adres organizatora, punktu sprzedaży detalicznej oraz w razie potrzeby ubezpieczyciela;
- cena imprezy, wskazanie możliwości zmiany ceny na podstawie art. 4 ust. 4 i określenie opłat, podatków i narzutów obciążających usługi (opłaty lotniskowe, opłaty za wejście na pokład i zejście na ląd w portach oraz na lotniskach, opłaty turystyczne), jeżeli takie koszty nie są uwzględnione w cenie imprezy;
- harmonogram i sposób płatności;
- szczególne wymagania, o których konsument poinformował organizatora i/lub punkt sprzedaży detalicznej podczas dokonywania rezerwacji, a które zostały zaakceptowane przez obie strony;
- terminy składania przez konsumenta skarg dotyczących niewykonania lub niewłaściwego wykonania umowy.
- U. C 96 z 12.4.1988, str. 5.
- U. C 69 z 20.3.1989, str. 102 oraz Dz.U. C 149 z 18.6.1990.
- U. C 102 z 24.4.1989, str. 27.
- U. C 165 z 23.6.1981, str. 24.
- U. C 115 z 30.4.1984, str. 1.
- U. C 118 z 7.3.1986, str. 28.
- dyrektywa Rady z dnia 13 czerwca 1990 r. w sprawie zorganizowanych podróży, wakacji i wycieczek (Dz.U.UE L z dnia 23 czerwca 1990 r.)