Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych stanowi, że rozpowszechnianiem utworu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, drogą emisji radiowej lub telewizyjnej, prowadzonej w sposób satelitarny jest jego rozpowszechnianie poprzez wprowadzenie przez organizację radiową lub telewizyjną i na jej odpowiedzialność, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do drogi przekazu prowadzącej do satelity i z powrotem na Ziemię.
A co poza Unią?
Jeżeli utwór rozpowszechniany jest w państwie niebędącym członkiem Unii Europejskiej, które nie zapewnia poziomu ochrony rozpowszechnianiem, nazywa się sytuację, gdy:
- Sygnał przekazujący utwór jest przesyłany do satelity za pośrednictwem ziemskiej stacji nadawczej znajdującej się na terytorium Polski.
- Sygnał przekazujący utwór jest przesyłany do satelity za pośrednictwem ziemskiej stacji nadawczej znajdującej się na terytorium państwa niebędącego członkiem Unii Europejskiej, a rozpowszechnianie utworu odbywa się na zlecenie organizacji radiowej lub telewizyjnej mającej siedzibę w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej oraz główne przedsiębiorstwo na terytorium Polski.
Sygnał kodowany
Ponadto sytuacja ma miejsce, gdy sygnał przekazujący utwór jest kodowany w sposób uniemożliwiający jego powszechny i nieograniczony odbiór, jednak rozpowszechnianie ma miejsce pod warunkiem równoczesnego udostępnienia przez organizację radiową lub telewizyjną, lub za jej zgodą, środków do odbioru tego sygnału.
Dodatkowa ochrona
W przypadku, gdy umowy międzynarodowe, których Polska jest stroną, przewidują dalej idącą ochronę, niż to wynika z ustawy, do nieopublikowanych utworów obywateli polskich albo do utworów opublikowanych po raz pierwszy na terytorium Polski lub równocześnie na terytorium Polski, albo opublikowanych po raz pierwszy w języku polskim – stosuje się postanowienia umów międzynarodowych.
Polecane wzory pism:
