Instytucja poręczenia została uregulowana w przepisach Kodeksu cywilnego. Zgodnie z prawem, umowa poręczenia zobowiązuje poręczyciela do wykonania zobowiązania względem wierzyciela na wypadek, gdyby nie wykonał go dłużnik.
Taki dokument może zawęzić lub zmienić odpowiedzialność poręczyciela z równorzędnej do posiłkowej, co oznacza, że dług poręczyciela stanie się wymagalny dopiero po bezskutecznej próbie uzyskania spłaty od dłużnika.
Warto pamiętać, że umowa poręczenia zawierana jest między wierzycielem a poręczycielem. W jej treści powinny znaleźć się informacje dotyczące przedmiotu umowy i zakresu odpowiedzialności poręczyciela. Poręczenie może być ograniczone czasowo.
Decydując się na poręczenie, warto wykorzystać gotowy do wypełnienia wzór umowy poręczenia, który uwzględnia klauzulę dotyczącą możliwości prowadzenia egzekucji z majątku poręczyciela dopiero w momencie, kiedy egzekucja z majątku dłużnika okaże się bezskuteczna.
