Powiedzmy otwarcie: wynagrodzenie, które otrzymuje pracownik do „ręki” stanowi zaledwie 60% kosztów, jakie musi opłacić pracodawca w związku z zatrudnieniem pracownika na umowie o pracę.
Realny koszt opłacenia pracownika – umowa o pracę
W przypadku umów o pracę pracownik generuje koszty wynikające z wynagrodzenia brutto, ale także z obowiązkowych składek ZUS obciążających pracodawcę.
Pracodawca jest zobowiązany do „dodatkowego” opłacania m.in. części składek na ubezpieczenie emerytalno-rentowe pracownika i na Fundusz Pracy. Wysokość składek pokrywanych przez pracodawcę wynosi:
- składka emerytalna: 9,76%;
- składka rentowa: 6,5%;
- składka wypadkowa: 1,8%;
- składka na Fundusz Pracy: 2,45%;
- składka na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych: 0,10%;
Koszt pracodawcy przy zatrudnieniu pracownika na umowę o pracę wynosi więc w sumie 120,61 proc. Wynagrodzenia brutto otrzymywanego przez pracownika.
Podsumowując, pracownik musi „pożegnać” się na rzecz ZUS-u z 22,71 % wypracowanego przez siebie wynagrodzenia.
Realny koszt opłacenia pracownik w praktyce?
Przyjmijmy za podstawę wyliczenia składek kwotę najniższej krajowej w roku 2017, tj. 2.000,00 zł brutto:
Składki pokrywane przez pracodawcę:
- składka emerytalna: 2.000,00 zł x 9,76 % = 195,20 zł;
- składka rentowa: 2.000,00 zł x 6,5 % = 130,00 zł;
- składka wypadkowa: 2.000,00 zł x 1,8 % = 36,00 zł;
- składka na Fundusz Pracy: 2.000,00 zł x 2,45 % = 49,00 zł;
- składka na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych: 2.000,00 zł x 0,10 % = 2,00 zł.
Łącznie: 412,20 zł
Składki pokrywane przez pracodawcę:
- składkę emerytalną: 2.000,00 zł x 9,76% = 195,20 zł;
- składka rentowa: 2.000,00 zł x 1,5% = 30,00 zł;
- składka chorobowa: 2.000,00 zł x 2,45% = 49,00 zł;
- składka zdrowotna: (2.000,00 zł – 274,20 zł ) x 9% = 1.725,80 zł x 9% = 155,32 zł.
Łącznie: 429,52 zł
Tak więc biorąc pod uwagę powyższe wyliczenia, z łatwością możemy dojść do wniosku, że aby pracownik mógł zarobić miesięcznie 1.570,48 zł netto, pracodawca musi przeznaczyć na niego kwotę aż 2.412,20 zł.
Pracodawca może uniknąć/obniżyć wysokość płaconych składek, jeżeli firma zostanie zwolniona od płacenia składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. W/wskazanych składek nie płaci się:
- przez okres 36 miesięcy, za pracownika wracającego z urlopu macierzyńskiego lub wychowawczego;
- przez okres 12 miesięcy, za pracownika w wieku co najmniej 50 lat, zatrudnionego po dniu 30 czerwca 2009 roku, który przez 30 dni poprzedzających zatrudnienie pozostawał w rejestrze bezrobotnych Powiatowego Urzędu Pracy;
- bezterminowo od pracownika, który ukończył 55 lat – w przypadku kobiety i 60 lat – w przypadku mężczyzny – dotyczy zatrudnienia na podstawie umowy o pracę, pracę nakładczą, agencyjną, umowę zlecenie, także jednoosobowych działalności gospodarczych;
- za zatrudnionych członków rodziny, tj. małżonka, dzieci (własne, drugiego małżonka i przysposobione), rodziców, macochę, ojczyma, osoby przysposabiające oraz rodzeństwo, wnuki, dziadków, zięciów i synowe, bratowe, szwagierki i szwagrów – dotyczy tylko składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.
Przydatne wzór pisma: Umowa użyczenia pracownika
Podobne wzory pism:
- Zwolnienie dyscyplinarne – kiedy następuje i jakie są jego konsekwencje
- Składki ZUS 2022 – jakie podwyżki niesie dla nas Polski Ład?
- Nadgodziny w pracy – czy otrzymujesz prawidłową rekompensatę za przepracowane godziny nadliczbowe?
- Zmiana godzin pracy na wniosek pracownika – Uzasadnienie
- Nie płacić ZUS? Prosta optymalizacja składek ZUS
- Polski Ład – w jaki sposób będzie ustalana składka na ubezpieczenie zdrowotne?