Wadliwy prezent, nieudany wyjazd czy zaginiony szalik podczas imprezy – jak bronić swoich praw?

Okres świąteczny to czas odpoczynku i spokoju, w którym jesteśmy w stanie przymknąć oko na wiele spraw. Jednakże, kiedy dochodzi do naruszenia naszych praw (w tym przypadku konsumenckich) powinniśmy umieć się bronić. Wadliwy prezent, nieudany wyjazd świąteczny, czy zaginiony płaszcz podczas imprezy – wszystkie te rzeczy podlegają reklamacji.
prezent

Do powyższego koszyka dochodzi także prezent niechciany czy nietrafiony. W tym jednak przypadku jego zwrot czy wymiana nie zawsze jest naszym prawem, wiele zależy od woli sprzedawcy.

Wadliwy prezent

W sytuacji zakupu bądź otrzymania wadliwego towaru (prezentu) wystarczy paragon lub inny dowód zakupu, by móc od sprzedawcy żądać naprawy, wymiany towaru bądź obniżenia ceny. Natomiast gdy wada jest istotna – zwrotu pieniędzy.

Należy podkreślić, że przy reklamacji towaru zwrot pieniędzy na kartę podarunkową jest niedopuszczalny. Karta podarunkowa wchodzi w grę jedynie w przypadku zwrotu towaru bez podawania przyczyny (kiedy nie posiada on wad). W większości wypadków termin do złożenia reklamacji wynosi 2 lata od daty zakupu.

Pamiętajmy, że oprócz gwarancji, która ma charakter fakultatywny, sprzedawców obowiązuje również 2-letni okres „rękojmi”. Z punktu widzenia konsumenta jest to o wiele skuteczniejsza forma ochrony swoich praw. Więcej o rękojmi pisaliśmy tutaj: Czym jest rękojmia za wady rzeczy?

Nieudana impreza

Bądźmy świadomi, że również nieudana impreza może zostać zareklamowana. W sytuacji, gdy organizator nie wywiązał się ze swoich zobowiązań – np. na balu sylwestrowym zamiast obiecywanej muzyki na żywo puszczał muzykę z płyt, lub jeżeli na wyjeździe świątecznym, zamiast w 4-gwiazdkowym hotelu z basenem i sauną, zostaliśmy zakwaterowani w hotelu 3-gwiazdkowym bez żadnych udogodnień – mamy prawo domagać się zwrotu części pieniędzy. Termin na złożenie reklamacji i żądanie obniżenia ceny wynosi 30 dni.

Co istotne reklamacja obowiązuje również w przypadku zaginięcia naszej własności np. płaszcza czy szalika, podczas imprezy. Wszelkie informacje typu „za rzeczy pozostawione w szatni nie ponosimy odpowiedzialności” są praktyką niezgodną z prawem. Przedsiębiorca, który prowadzi szatnię, odpowiada za powierzone mu rzeczy.

Czytaj też: Zakupy przez Internet

Co, jeżeli prezent nie posiada wad, ale chcielibyśmy go zwrócić?

Chcielibyśmy zwrócić nietrafiony prezent, posiadamy przy tym paragon oraz kartę gwarancyjną. Zdawać by się mogło, że nie powinno być z tym problemu. Niestety, nie w każdym wypadku może być to możliwe. Przy czym osoby, które zrobiły zakup przez Internet mogą odetchnąć z ulgą – ich sytuacja jest o wiele prostsza.

Jak zwrócić nietrafiony prezent kupiony w sklepie stacjonarnym?

Jak to zostało podane wcześniej, sprzedawca ma obowiązek przyjąć rzecz, wyłącznie, gdy okaże się ona wadliwa. W przypadku gdy owych wad nie posiada, sprzedawca nie ma obowiązku zwrotu pieniędzy.

Jednakże obecnie wiele sklepów dopuszcza taką możliwość, jednocześnie ich spora część pieniądze zwraca środki na karty podarunkowe. W przypadku kart podarunkowych pieniądze można wykorzystać wyłącznie na następne zakupy w sklepie sprzedawcy.

Należy pamiętać, że towar można zwrócić jedynie z dowodem zakupu (tj. paragonem lub fakturą), a na towarze musi znajdować się jego metka.

Jeśli sklep nie przewiduje zwrotów, czasami warto zapytać, czy możliwa będzie zamiana danego towaru na inny, np. na inny model zakupionego swetra świątecznego. Zazwyczaj taka praktyka nie stanowi problemu dla sprzedawcy.  

Zwrot prezentu zakupionego przez Internet

W przypadku towaru zakupionego przez Internet sytuacja ma się zgoła inaczej niż przy sklepie stacjonarnym. Tutaj konsument ma prawo zrezygnować z zakupu w ciągu 14 dni. Co ważne może tego dokonać beż uzasadniania swojej decyzji. Termin ten liczy się od dnia zawarcia umowy na usługę lub dostarczenia zamówionego artykułu.

Jeśli konsument nie został poinformowany przez sprzedawcę o prawie odstąpienia od umowy, termin na odstąpienie wydłuża się o 12 miesięcy od dnia upływu 14-dniowego terminu. Przy czym, jeżeli w tym czasie sprzedawca poinformuje klienta o przysługującym mu prawie do odstąpienia od umowy – znów zaczyna obowiązywać termin 14-dniowy.

Należy pamiętać, że rezygnując z zakupu, należy złożyć sprzedawcy pisemne oświadczenie. Przesłać je można listowanie lub mailowo. Po wysłaniu oświadczenia konsument ma 14 dni na odesłanie rzeczy (na swój koszt).

Trzeba mieć na uwadze, że nie wszystkie rzeczy mamy prawo zwróci. Zrezygnować nie można z:

  • rzeczy kupionej na aukcji;
  • rzeczy wyprodukowanej na specjalne zamówienie konsumenta, według jego indywidualnych potrzeb;
  • produktów, które ulegają szybkiemu zepsuciu lub przeterminowaniu (np. zakup mleka w sklepie internetowym);
  • przedmiotów, które zostały dostarczone w zapieczętowanych opakowaniach i ze względów higienicznych tracą wartość po otwarciu (np. soczewki kontaktowe);
  • płyt CD, DVD, Blue Ray lub oprogramowania komputerowego, które zostało otwarte po dostarczeniu (nie możemy zwrócić płyty po rozfoliowaniu).

Sprzedawca następnie ma obowiązek, nie później niż w terminie 14 dni od dnia otrzymania oświadczenia o odstąpieniu od umowy, zwrócić klientowi wszystkie dokonane przez niego płatności, w tym koszt dostawy produktu do klienta. Zwrot kosztów dostawy nie obejmuje jednak sytuacji, gdy klient zdecydował się na sposób dostawy inny niż najtańszy sposób dostępny w sklepie.

Sprzedawca dokonuje zwrotu płatności przy użyciu takiego samego sposobu płatności, jakiego użył konsument, chyba że zgodził się on na inny sposób zwrotu.

Podobne wzory pism:

Żaneta Pilarska-Czeluśniak
Żaneta Pilarska-Czeluśniak
Dziennikarz i redaktor, od lat związana z branżą prawniczą i finansową.

więcej porad

Świadczenia na dziecko w 2019 roku

Rodzice z tytułu narodzin dziecka mogą liczyć na szereg świadczeń pieniężnych. Niektóre z nich są wypłacane opiekunom niezależnie od ich sytuacji materialnej, inne zależą od dochodów rodziny. Sprawdź na jaką pomoc możesz liczyć, ile ona wynosi i gdzie należy się po nią zgłosić. Poniżej prezentujemy jak będą wyglądały świadczenia na dziecko w 2019 roku.  Becikowe [reklama-ads] Jednorazowa zapomoga z tytułu urodzenia dziecka, czyli becikowe w 2019 roku wyniesie 1000 zł. Przysługuje ona osobom posiadającym ubezpieczenie zdrowotne, jeżeli dochód na jednego członka w rodzinie nie przekracza 1922 zł netto miesięcznie.  Aby otrzymać becikowe, należy złożyć wniosek w miejskim lub gminnym ośrodku pomocy społecznej. Wniosek ten trzeba złożyć w ciągu 12 miesięcy od urodzenia dziecka. Do wniosku należy dołączyć: zaświadczenie o opiece medycznej matki najpóźniej od 10. tygodnia ciąży; akt urodzenia dziecka; odpis dowodu osobistego; zaświadczenie z urzędu skarbowego o dochodzie rodziny; zaświadczenie o wysokości składek na ubezpieczenie zdrowotne; jeżeli zostały orzeczone – postanowienie dot. alimentów na dziecko. Kosiniakowe Świadczenie rodzicielskie, zwane kosiniakowe wynosi 1000 zł miesięcznie i jest wypłacane: przez 12 miesięcy przy narodzinach jednego dziecka; przez 65 tygodni przy narodzinach 2 dzieci; przez 67 tygodni przy narodzinach 3 dzieci; przez 69 tygodni przy narodzinach 4 dzieci; przez 71 tygodni przy narodzinach więcej niż 4 dzieci. [reklama-ads] O ten rodzaj pomocy ubiegać się mogą matki lub ojcowie, a w określonych przypadkach także rodzice adopcyjni, opiekunowie faktyczni, rodzina zastępcza. Kosiniakowe przysługuje bez względu na wysokość dochodu, jednakże mogą go pobierać wyłącznie osoby, którym ze względu na status zawodowy, nie przysługuje roczny urlop rodzicielski. Pomoc taką otrzymają więc rolnicy, osoby zatrudnione na podstawie umów cywilnoprawnych, studenci oraz osoby bezrobotne. Należy pamiętać, że w pierwszej kolejności omawiane świadczenie przysługuje matce. Ojciec otrzyma je, w przypadku gdy matka skróci okres pobierania kosiniakowego, jednakże po wykorzystaniu co najmniej 14 tygodni od dnia urodzenia dziecka, lub jeżeli nastąpi śmierć matki bądź porzucenie dziecka przez matkę. [rada] Jeżeli jeden z rodziców otrzymuje zasiłek macierzyński, drugi z rodziców nie ma już prawa do świadczenia rodzicielskiego.[/rada] Pomoc przysługuje także rodzicom w przypadku, gdyby zasiłek macierzyński był niższy niż 1000 zł miesięcznie. Dochodzi wówczas do wyrównania zasiłku. Wniosek należy złożyć w instytucji gminnej zajmującej się pomocą społeczną. Można tego dokonać również przez Internet. Do wniosku należy dołączyć akt urodzenia dziecka. Wniosek trzeba złożyć w ciągu 3 miesięcy od dnia porodu. W innym wypadku świadczenie to nie zostanie wyrównane i zostanie wypłacane dopiero od momenty złożenia wniosku. Program 500+ [reklama-ads] Co do zasady program 500+ kierowany jest do rodzin, w których znajduje się co najmniej dwójka małoletnich dzieci. W określonych przypadkach pomoc będzie przysługiwała także w przypadku jednego dziecka. W sytuacji, gdy rodzice wychowują jedno dziecko poniż. 18. roku życia, możliwość skorzystania z programu zależy od statusu materialnego rodziny. Mimo iż rząd obiecuje zmiany, w chwili obecnej aby otrzymać 500 zł na pierwsze dziecko miesięczny dochód rodziny nie może przekraczać 800 zł na osobę bądź 1200 zł, jeżeli dziecko posiada orzeczoną niepełnosprawność. Pod uwagę bierze się dochody uzyskiwane zarówno w kraju, jak i za granicą z różnych tytułów. Może być to zatrudnienie na umowie o pracę, na umowie cywilnoprawnej; dochód z działalności gospodarczej; emerytury, renty, świadczeń rodzinnych, a także dochody z gospodarstw rolnych. [rada]Świadczenie wynosi 500 zł i jest wypłacane co miesiąc aż do osiągnięcia przez dziecko pełnoletności.[/rada] Wniosek 500+ można składać za pośrednictwem rządowego Portalu Emp@tia, PUE ZUS lub bankowości elektronicznej (za pomocą profilu zaufanego lub bezpiecznego podpisu elektronicznego). Jednocześnie można go składać drogą tradycyjną – papierową w urzędzie miasta, gminy lub w ośrodku pomocy społecznej. [rada]Świadczenia z programu 500 +nie są wliczane do dochodu rodziny w innych systemach wsparcia i nie powodują utraty tych świadczeń.[/rada] [uwaga]Czytaj też: Uprawnienia rodzicielskie ojca – pracownika[/uwaga] Pozostałe świadczenia rodzinne [reklama-ads] Poza jednorazowymi świadczeniami rodzinnymi, tj. jednorazową zapomogą z tytułu urodzenia dziecka – becikowym oraz świadczeniem rodzicielskim – kosiniakowym, możemy wyróżnić również inne świadczenia, o które mogą wnioskować rodzice. Są to: Zasiłek rodzinny zasiłek rodzinny na dziecko do ukończenia 5. roku życia wynosi – 95 zł; zasiłek rodzinny na dziecko w wieku od 5. ukończenia 18. roku życia wynosi – 124 zł; zasiłek rodzinny na dziecko w wieku od 18. do ukończenia 24. roku życia wynosi – 135 zł. Prawo do zasiłku rodzinnego uzależnione jest od spełnienia przez rodziców kryterium dochodowego: kryterium dochodowe ogólne - 674 zł; kryterium dochodowe dla rodziny z dzieckiem niepełnosprawnym – 764 zł. Aktualne przepisy gwarantują, iż rodziny, w których dochód przewyższa dany próg dochodowy nie będą pozbawieni zasiłku. Świadczenia dla rodziców przekraczających próg są jednak pomniejszane o kwotę, o jaką został przekroczony owy próg. Wniosek należy złożyć instytucjach gminnych zajmujących się pomocą społeczną. Dodatki do zasiłków rodzinnych Osoby którym przysługuje zasiłek rodzinny mogą ubiegać się również o szereg dodatków: [reklama-ads] dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu opieki nad dzieckiem w okresie korzystania z urlopu wychowawczego – 400 zł – przysługuje on przez 24 miesiące – w przypadku sprawowania opieki nad jednym dzieckiem; 36 miesięcy – więcej niż jednym dzieckiem; 72 miesiące – w przypadku sprawowania opieki nad dzieckiem niepełnosprawnym; dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu samotnego wychowywania dziecka, jeżeli nie zostały zasądzone alimenty – 193 zł (nie więcej niż 386 zł na wszystkie dzieci); dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu wychowywania dziecka w rodzinie wielodzietnej – 95 zł na trzecie i następne dzieci uprawnione do zasiłku; dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu kształcenia i rehabilitacji dziecka niepełnosprawnego: do 5. roku życia – 90 zł; od 5. do do ukończenia 24. roku życia – 110 zł; dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu rozpoczęcia roku szkolnego – 100 zł; dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu podjęcia przez dziecko nauki w szkole poza miejscem zamieszkania: na pokrycie wydatków związanych z zamieszkaniem w miejscowości, w której znajduje się szkoła – 113 zł; na pokrycie wydatków związanych z dojazdem do miejscowości, w której znajduje się szkoła – 69 zł; Świadczenie pielęgnacyjne Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje rodzicom dzieci, których niepełnosprawność powstała: nie później niż do ukończenia 18 roku życia; w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej, jednak nie później niż do  ukończenia 25 roku życia. Przyznanie przedmiotowego świadczenia nie jest uzależnione od kryterium dochodowego rodziny. Pomoc przysługuje: matce lub ojcu; opiekunowi faktycznemu dziecka; osobie będącej rodziną zastępczą spokrewnioną; innym osobom, na których zgodnie z prawem ciąży obowiązek alimentacyjny, z wyjątkiem osób o znacznym stopniu niepełnosprawności - jeżeli nie podejmują lub rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad dzieckiem. Od 2019 roku wysokość świadczenia ma być waloryzowane i będzie rosło o procentowy wskaźnik, o jaki zwiększać się będzie minimalne wynagrodzenie za pracę. W tym roku będzie wynosiło 1583 zł miesięcznie. Podobne wzory pism: [reklama-ads] Pozew o podwyższenie alimentów wzór Odpowiedź na pozew o podwyższenie alimentów wzór Oświadczenie o rezygnacji z alimentów wzór Rezygnacja z alimentów przez dorosłe dziecko wzór Ugoda alimentacyjna wzór Ugoda w sprawie alimentów wzór Wniosek o zniesienie alimentów wzór

Porzucenie psa – czy jest przestępstwem?

Porzucenie psa traktowane jest na równi ze znęcaniem się nad nim. Porzucenia czworonoga, w żadnym wypadku nie można traktować jako zwrócenie zwierzęciu wolności i wydanie go na „łono natury”. Bez wyjątku, porzucenie psa to wyrządzenie mu krzywdy. Należy pamiętać, że udomowione zwierzę przyzwyczajone jest do opieki, spania w domu oraz regularnych posiłków. Zwierzę wypuszczone na „wolność” nie poradzi sobie i będzie skazane na śmierć. [reklama-ads] Porzucenie psa a przepisy Porzucanie zwierzęcia w doktrynie i judykaturze traktowane jest jako znęcanie się oraz okrutne działanie. Materię tą reguluje ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (dalej jako UOZ). Znęcanie się nad zwierzętami zostało unormowane w art. 6 UOZ. [rada]Przepisy: Art. 6 ust. 1a. - Zabrania się znęcania nad zwierzętami. Art. 6 ust. 2. pkt. 11. - Przez znęcanie się nad zwierzętami należy rozumieć zadawanie albo świadome dopuszczanie do zadawania bólu lub cierpień, a w szczególności: porzucanie zwierzęcia, a w szczególności psa lub kota, przez właściciela bądź przez inną osobę, pod której opieką zwierzę pozostaje.[/rada] Porzucenie psa (lub innego zwierzęcia) to również działanie okrutne. Tak właśnie UOZ nazywa wszelkie przypadki znęcania się, w tym także, porzucenie (art. 4 pkt. 8 UOZ). [rada]Przepisy: Art. 4 pkt. 8 - „okrutne traktowanie” – rozumie się przez to wymienione w ustawie przypadki znęcania się nad zwierzętami oraz inne postępowanie właściciela bądź innej osoby, prowadzące do skutków porównywalnych ze skutkami znęcania się.[/rada] Co więcej, znaczenie ma również „sposób porzucenia”. Oddanie psa do schroniska (co również jest porzuceniem) będzie traktowane inaczej, aniżeli przywiązane psa w lesie do drzewa, pozostawiając go na pewną śmierć. W tym drugim przypadku takie zachowanie będzie poczytywane jako traktowanie zwierzęcia ze szczególnym okrucieństwem (Art. 4. pkt 12 UOZ). [reklama-ads] [rada]Przepisy: Art. 4. pkt 12 - „szczególne okrucieństwo” – rozumie się przez to przedsiębranie przez sprawcę działań charakteryzujących się drastycznością form i metod, a zwłaszcza działanie w sposób wyszukany lub powolny, obliczony z premedytacją na zwiększenie rozmiaru cierpień i czasu ich trwania.[/rada] Czy każdy przypadek porzucenia psa będzie przestępstwem? Tutaj pole do polemiki jest niewielkie. Przepis art. 35 UOZ mówi jednoznacznie, że każdy kto zabija, uśmierca zwierzę albo dokonuje uboju zwierzęcia z naruszeniem przepisów podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Tej samej karze podlega ten, kto znęca się nad zwierzęciem. Co więcej, jeżeli sprawca działa ze szczególnym okrucieństwem podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat. Dodatkowo sąd może orzec tytułem środka karnego zakaz posiadania wszelkich zwierząt albo określonej kategorii zwierząt. A także ma możliwość orzeczenia nawiązki w wysokości od 1000 zł do 100 000 zł na wskazany cel związany z ochroną zwierząt. Nawet, jeśli w sytuacji szczególnej sąd odstąpi od postępowania karnego, nadal może utrzymać w mocy zakaz posiadania zwierząt. [uwaga]Czytaj też: Znęcanie się nad zwierzętami[/uwaga] Oddanie do schroniska a porzucenie psa Schronisko jako instytucja służy do opieki nad bezdomnymi zwierzętami. Z kolei zwierzę, posiadające właściciela nie ma statusu „bezdomnego”. Mówi o tym art. 4 pkt 16 UOZ, wyjaśniając, iż przez zwierzęta bezdomne rozumieć należy zwierzęta domowe lub gospodarskie, które uciekły, zabłąkały się lub zostały porzucone przez człowieka, a nie ma możliwości ustalenia ich właściciela lub innej osoby, pod której opieką trwale dotąd pozostawały. Oznacza to, że oddanie psa do schroniska należy poczytywać jako uczynienie go bezdomnym, a co za tym idzie porzucenie go. [rada]Oddanie psa do schroniska, może odbyć się bez przykrych konsekwencji karnych, jeżeli właściciel, w uzasadnionych okolicznościach, wyczerpie inne możliwości znalezienia opieki dla zwierzęcia.[/rada] Co jeżeli rzeczywiście nie mamy możliwości opiekowania się czworonogiem? [reklama-ads] Jeżeli znaleźliśmy się w sytuacji w której, z powodów obiektywnych, nie mamy możliwości sprawowania nad nim opieki, np. w wyniku śmierci jednego z opiekunów przy jednoczesnej niepełnosprawności drugiego opiekuna, alergii u dziecka potwierdzonej wynikami badań lekarskich, to powinniśmy poszukać rozwiązań, które nie pociągnął negatywnych skutków dla naszego pupila i zarazem uchronią nas przed konsekwencjami prawnymi. W tym miejscu należy podkreślić, że oddanie zwierzęcia do schroniska nie jest dobrym wyjściem, zarówno od strony moralnej, jak i prawnej. O wiele lepszą opcją jest poszukanie psu opiekuna wśród rodziny czy znajomych, tj. osób, które znamy i którym ufamy. Dzięki temu będziemy mieli pewność, że oddajemy zwierzę w dobre ręce. Jeżeli powyższe okaże się niemożliwe, najlepszym wyjściem będzie skontaktowanie się z organizacjami zajmującymi się zwierzętami. Dodatkowo, jeżeli pies jest rasowy, można skontaktować się ze stowarzyszeniami adopcji czworonogów konkretnej rasy, np. "Charty w Potrzebie", "Akity w Potrzebie", "SOS Boksery", czy "S.O.S. Bullteriery".   Jeżeli takie działanie również okaże się bezskuteczne, pozostaje próba znalezienia nowego właściciela w inny sposób - najczęściej za pomocą Internetu. W takiej sytuacji powinno się jednak zachować wszelką ostrożność przed oddaniem psa w ręce nieznajomego. Przed przekazaniem opieki zaleca się spotkanie z kandydatem na nowego opiekuna i wypytanie go o wszelkie ważne z punktu widzenia psa kwestie, tj. czy miał wcześniej czworonoga, czy jest świadomy odpowiedzialności i kosztów utrzymania zwierzęcia, ile godzin pracuje, a także kto właściwie  zajmowałby się psem itd. [reklama-ads] [rada]Pamiętaj, nigdy nie porzucaj psa (oraz każdego innego zwierzęcia) w lesie, pod śmietnikiem czy nawet w schronisku. Jest to skrajnie bezduszne i nieodpowiedzialne zachowanie, przy tym bardzo surowo karane. Jesteś odpowiedzialny za swojego czworonoga, a chcąc go oddać w inne ręce, musisz liczyć się z wieloma przeciwnościami i uzbroić się cierpliwość![/rada] [informacja]Podstawa prawna: ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (t.j. Dz.U.2017.0.1840).[/informacja]